Herkansing gehaald (duurde even, maar we zijn er)

Misschien iet wat hysterisch, twee dagen later nog een blog... Maar dit is studieontwijkend gedrag. Eigenlijk zou ik een motivatie voor stage moeten schrijven en je snapt dat ik mijn prioriteiten heb. 

Donderdag hebben we, na 24 uur wachten, een herkansing van onze vlucht gehad en zijn met vlag en wimpel geslaagd. We stonden als eerste bij de gate en waren, voor de verandering, ook als eersten in het vliegtuig. De vlucht was relaxed, op een jankende baby na. In Johannesburg moesten we onze koffers opnieuw inchecken en stapten we over op onze laatste vlucht, ook dit verliep soepel. 

Gister kwamen we na een 3 (!!) dagen reizen eindelijk aan op onze bestemming: Port Elizabeth. We werden meteen ontvangen door de zon en de wind ( het waait hier al-tijd, blijkbaar). Iemand van Ready4Life ( de organisatie hier) haalde ons op vanaf het vliegveld. Vrijwel het eerste wat we zagen was een township; geiten, koeien en honden overal. De beelden die je altijd in documentaires en films ziet kloppen echt. Het contrast is dan ook heel groot, want alleen een weg scheidt de township van de 'witte wijk' waar wij wonen. 

We waren heeeelemaal gaar en konden eigenlijk niks meer. We hebben even snel boodschappen gedaan en hebben daarna onze koffers uitgepakt. We wonen hier met 12 meiden, wat heel gezellig is, maar ook even wennen. 
Nadat we geslapen hebben als roosjes, stond er vandaag al meteen iets leuks op het programma: Ready4Life bestaat 10 jaar en dat werd gevierd met een feestje.

Morgen gaan we pinguïns, dolfijnen en walvissen spotten met iedereen uit het huis. Daar hebben we mega veel zin in! Maandag krijgen we een tour door de stad, dinsdag verschillende workshops en woensdag beginnen we waarschijnlijk met ons project op een school. (er staat bewust waarschijnlijk, aangezien dit Afrika is en alles kan veranderen ;))